Na wsparcie nie ma czasu i miejsca w dzisiejszym świecie. Nauka, wspólny papieros, rozmowy puste i powierzchowne, bieg od drzwi do słupa. Nikt nie zna chwil, momentów, zjawisk, które cenię, które wzruszają mnie do łez i wywołują uśmiech. Czuję, że nikomu nie mogę tego powiedzieć, co rozrywa moją duszę. Nie tylko ja ją mam, prawda?
Komentarze
Prześlij komentarz